ତୁମ ବିନା

କୋଡିଏ ଫଗୁଣ ପରେ
ତୁମ ଆଗମନେ
ପୁଲକିତ ହେଲା ମନ
ମଳୟ ପବନ ମତେ
ସ୍ପର୍ଶ କରିଗଲା
ଛୁଇଁଗଲା ତନୁ ମନ ।

ବିନା ଶ୍ରାବଣରେ ମୋର
ମନ ଭିଜିଗଲା
ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନାରେ ଜେବେ ଜନ୍ହ
ଅମୀୟ କଥାରେ ତୁମେ
ମନ କିଣିନେଲ
ସତେ କିବା କୁହୁତାନ।

ପ୍ରଥମ ଦେଖାରେ
ମୋର ମନ ଚୋରି କଲ
ହେଲ ମୋର ପ୍ରିୟତମ
ସେହିଦିନ ଠାରୁ
ଦେଖିନାହିଁ କେବେ
ତୁମପରି ଗୋଟେ ମନ
ସଂସାର ସାଗରେ ପୁଣି ଅମାଅନ୍ଧାରରେ
କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ଏ ଜୀବନ
ତୁମ ବିନା ଏହି ଛୋଟ ହୃଦୟରେ
ସବୁବେଳେ ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ।

✍️ବିଜୟଲକ୍ଷ୍ମୀ ସାହୁ,ଯାଜପୁର